گهڻو پسند ڪيل شعر
ڏٺا ڏٺا ڪنھن، ڏٺا ڏٺا ڪنھن، مٺا مٺا ھو چپ،
ڪڇي ھڻي ويا ڪپ اسان کي، ڪڇي ھڻي ويا ڪپ.
ڳڙيا ڳلن تي ھن جي ڳوڙها، ڪري ڪجل جي ڌار،
گھاو ڪري وئي اھڙا گهرا، ڪٽجي ڪيئن ڪٽار.
اڏري آئي انھن تي اک اک، نظر نظر آ جهار،
چپ پرينءَ جا اھڙا، جھڙي ڪچي ڪچي ڪچنار.
جھونجھڪڙي ۾ جر جھڙي، جنھن سرھي سرھي روءِ،
پرين اسان جو جنھن جي تن ۾ ڪوريءَ ڪنگريءَ بوءِ.
مکڙيءَ مکڙيءَ جي مک تان، بس چميون وتيون سي چار،
پرين، اسان جو آھي سڀ سان، پوپٽ وارو پيار.
ھو روھڙيءَ ۾ روح رھاڻيون، ھو راتيون ھوءَ ريت،
چڀي پئي اڄ تائين مون کي، ڇاتيءَ ۾ ڪا ڇيت.
ٺٽي نگر جي رات اسان کان وسري ناھي يار،
ڪيئن مڪليءَ جي ماٺ مٿان ٿي چنڊ ڦريو چوڌار!
گهاٽ گهاٽ ٿو توکي ساري، سکر نہ ايندين يار!
ڪڏھن پتڻ تي پريت ڪنداسي، ڪڏھن نديءَ جي پار.
لڳي نہ توکي لوءَ مسافر، لانڍيءَ ۾ ڪجھ ليٽ،
تپي وڃي ٿو ٻاھر تن من، چڀي پيو اڄ چيٽ.
تو سان پريت لڳائي جڳ کان جدا ٿيو ائين من،
وڇڙي ويو ڄڻ واچوڙي ۾، ڇڻي پپل مان پن.
چوڏھينءَ جي چانڊوڪي آھي، پرين بہ آھي پاس،
توکي ڇا ٿيو آ منھنجا من، تون ڇو آن اداس!
رُت بدلي آ، رات ڀني آ، پريت ڪيو ڪجھ پريت!
ناھہ رسڻ جي ريت روا اڄ، ناھہ رسڻ جي ريت.
سک جا سپنا ڪيئي، جن سان جڳ مڳ ڪري جھان،
روح نہ پنھنجو ريجھي ڪنھن ۾، ڳولي ڇا نادان!
نينھن وڏو نادان اديون ڙي، نينھن وڏو نادان،
چين نہ پائي روئي ڳائي، گھڙيءَ گھڙيءَ انسان.