شيخ اياز
انقلابي ۽ رومانوي شاعر1923 - 1997 شڪارپور
شعر
ڪنھن جي لاءِ ڪُماچ، صديون رھيو سانت ۾،؟
سارو ڏيھ ڏياچ ، مڱڻو ڳوليو ماڻھوءَ.!
سارو ڏيھ ڏياچ ، مڱڻو ڳوليو ماڻھوءَ.!
آڌيءَ رات اُداس، اُن تي آرتيون آڱريون،
ماڻھوءَ ماڻھوءَ ماس، ڪوري آيو ڪينرو.
ماڻھوءَ ماڻھوءَ ماس، ڪوري آيو ڪينرو.
ساڳي ساڃھ آڱريون ، ساڳي ساڃھہ ساز،
مان، منھنجو آواز، ڪنھن جون ٿو ڪارون ڪري.!
مان، منھنجو آواز، ڪنھن جون ٿو ڪارون ڪري.!
اچي اوت شراب، اٿم اڃ ازل جي،
سندم روح رُباب، سِڪي پيو ڪنھن سُر لاءِ
سندم روح رُباب، سِڪي پيو ڪنھن سُر لاءِ
سڄڻ جو ساريوم، تہ آيون ھيرون ھنج ۾،
جڏھن نيهاريوم، چوڏينھنءَ جي چانڊاڻ هئي.
جڏھن نيهاريوم، چوڏينھنءَ جي چانڊاڻ هئي.