اونهاري جي رات، ستارا
ڪامڻيُن جي نيڻن وانگر
ڪوسا آھن،
گرم ھوا جا جهَر جهَر جهُوٽا
جوڳڻين جي جوڀن وانگر
جن ۾ پپيتا پڪا آھن.
ننڊ ندوري ڇو نہ اچين ٿي؟
دور نچين ٿي
ڀيڄ ڀنيءَ جي ڀيچيءَ وانگر
ڇال هڻين ٿي
ٿر جي وحشيءَ هرڻيءَ وانگر!
منهنجي دل ڄڻ ڌرتيءَ وانگر
اَتّ دُکي آ
ڪنھن درشن جي لاءِ بُکي آ.