baakh

رھن ٿا عرش جا آرا، ڪڏھن ڪهڙا ڪڏھن ڪهڙا،
اھي مقتل اھي مارا، ڪڏھن ڪهڙا ڪڏھن ڪهڙا.

ھلو پرڀات جا پياڪئو! جو مئخاني جو در کوليون،
اڃارا سانگ ھن سارا، ڪڏھن ڪهڙا ڪڏھن ڪهڙا.

اسان زندان واسين جو، نہ رنگ بدليو نہ رُتِ بدلي،
ڪراين ۾ ڪلف ڪارا، ڪڏھن ڪهڙا ڪڏھن ڪهڙا.

هينيان! ايڏو نہ ھارج ڪجهہ ڪليجا! تون بہ هڏڪيون جهل،
اجهي ڳڻتيون ويا ڳارا، ڪڏھن ڪهڙا ڪڏھن ڪهڙا.

سڀاڻي جي بہ سورين کي، پيا منصور منھن ڏيندا،
اسان پنھنجا وتا وارا، ڪڏھن ڪهڙا ڪڏھن ڪهڙا.

اڙانگين عشق جي راھن، لڦون ڀريون ڌڌڙ آڇي،
اکين ۾ لڙڪ ھي کارا، ڪڏھن ڪهڙا ڪڏھن ڪهڙا.

ڇڙي تنهنجي ڪٿا ۽ رات، تنهنجيءَ تات ۾ ويئي،
اکيون جليون، ٻريا چارا، ڪڏھن ڪهڙا ڪڏھن ڪهڙا.