گهڻو پسند ڪيل شعر
ڀلا تنين ڀاڳ، جيڪي ڪانڌن ڪڇ ۾،
سَرتيون مون سھاڳ، ڪيو سڱ سنڌوءَ سان.
پُڇيم پائي پانڌ، ڪنھن لئہ ڪَٽين قيد ٿو؟
ڪنڌ ورائي ڪانڌ، ڪئي ڳالھه ڪُڙم جي.
ھر ھڪ روح جي لاءِ رحمت، ھاري ۽ مزدور جي محنت،
پاڻ پتوڙي لُنڊيون لتوڙي، جوڙي جڳ جي لاءِ جنت.
ڪيسين پيو پچندين، ٿي ڪبابي سيخ،
ماڻھون ويا مريخ، تون اتي پيو اوجھرين.
ڇُلي ٿو مَڌُ - مَوکِيءَ جو متارا رقص ۾ آهن
زمينون رقص ۾ آھن زمانا رقص ۾ آھن!
ھي جا پنھنجي ھولي آ
رنگن جي ڄڻ ڇولي آ
ھي جا پنھنجي ھولي آ
سچلَ جي تہ گهڙولي آ
ھي جا پنھنجي ھولي آ
ڪائي ڏِٺَ - پِرولي آ
ڪارندا قبر لئہ، ڪانوُ ويا ڪڇي
ڪاري ڪنھن اڇي، موٽايو نہ موت کي.
ايندن لاءِ اکيون، پسڻ رِيءَ نہ پُوربيون
جيڪي رب رکيون دوستن جي ديدار لئہ
دھليز تي پڄي ھو، دل ھول ۾ مري ويو،
ھن کي پنھنجي پرينءَ وٽ پھچڻ عجب لڳو.
پهريان پهريان ڀرم رکيوسين ڌرتيءَ جو
دل ۾ پوء ڌرم رکيوسين ڌرتيءَ جو
عاشق " اناالحق "، آکيو پيو آکيج،
ھادي عبدالحق، حرف ھدايت ھي چيو.
ھستي کي ھم اوست ۾، جنين ڪيو فنا،
تنين چيو انا، حالت ۾ حلاج جي.