Aakash Ansari

آڪاش انصاري

25 ڊسمبر, 1956 کان 15 فيبروري, 2025 تائين

ڏھَن شعرن جو مجموعو

ھڪڙي ”حسن“ حياتي، ويندي وڃائجي،
ضايع ٿيان ضرور، مگر پيار ٿو کپي.

حسن درس


غزل پڙھو

تنين جا ناز خوش آواز، ورتئون راز ريجهائي،
بحري باز ڪن پرواز، کنيائون ساز سڪ وارا.

داتا ولايت شاھ


غزل پڙھو

اسان اڳ ۾ ئي، پنھنجي خاڪ ٿا ميڙيون،
وري ھو ڀي ھوا ٿيندو، تہ ڇا ٿيندو؟

دادن ثقلين لاشاري


غزل پڙھو

بدن ھي خاڪَ ئي ويندو؛ صبحَ جي ماڪَ ئي ويندو
وڇوڙي جو بڻي ڳوڙهو ؛ ڳلن تان نيٺ ڳَڙندين تون!

ساجد سومرو


غزل پڙھو

اي سنڌ جا دادلا پُٽ، اُٿو تہ جيجل جي ٿڃ ملهايون
ھي ننڊ نيباھ ھجي ٻين کي، آ مير ڪلوئي سِر ڪٽايون

مير ڪلوئي


غزل پڙھو

ڏِنَئِين پاڻَ واکاڻَ کي، ڄِڀِ تُنهنجي واتِ
بندا خالق نہ گهُرين، ڪَريَن پرائي تاتِ

قاضي قادن


مون نہ ھي ڄاتو تہ ٿيندي سنڌ ۾ ٻي ڪربلا،
ماتمي ڪارو وڳو ٿيندو وري مشھور بيبي.

حسن درس


غزل پڙھو

حياتي تہ ڏيتي ۽ ليتي عمل ڪو،
تسلسل سان جنمن ۾ جهاڳي پيو جو،

ساجد سومرو


غزل پڙھو

منھنجي اڱڻ تي مون سان پوء ھم ڪلام ٿي!
ٿورو نثر کي پي آ، کائي آ شاعري!

جھانگير ڏاهري


غزل پڙھو

لکي رھيو ھو ٻارڙو، زمينَ جي سليٽ تي،
“ستارا ڇونہ پوکيئي، خدا اسان جي کيٽ تي”!

اسحاق سميجو


غزل پڙھو

اڄ جو غزل

جمن دربدر

جيڪو قوم کي لٽي جيڪو قوم کي گهٽي

جيڪو قوم کي لٽي جيڪو قوم کي گهٽي
سو ئي راڄ مردہ باد سامراج مردہ باد

وڌي ويون دنيا اندر ھي نفرتون ڪدورتون
نہ ڪنھن ملڪ جون پوريون ٿين ضرورتون

ٻاھر امن جي دعوي اندر سياھ سورتون
انسان کي تباه ڪن سي ئي تاج مردہ آباد

ٽوڙ ڦوڙ لاءِ توب ۽ گوليون بارود بم
وڙهايون قومون ننڍڙيون ڪڍيو وڃن ٿا پنھنجا ڪم

نوان بلاڪ ٺاھي ٿا چون ڪريو ڪونہ غم
بدلي بارود جي وٺن وياج مردہ باد

ڪنين جا تجربا ٿين ڪنين جي لاءِ موت آ
ڪي خلا چنڊ تي گهمن ڪنين لاءِ توت آ

ڪي مرن انقلاب ۾ ڪنين لاءِ جوت آ
راڪيٽ چنڊ گاڏيون ۽ جيٽ جھاز مردہ باد

شاعرِيءَ جِي ڳَنڍ

ھيٺين مان صحيح جواب جي چونڊ ڪريو

ھي شعر ڪنھن جو آھي؟

وڏڙن جو مان ورثو ٿيان،
ٻارن جي مان ٻولي ٿيان.

Poet حسن درس

حسن درس

Poet وفا ناٿن شاھي

وفا ناٿن شاھي

Poet شيخ اياز

شيخ اياز

مھرباني ڪري انتظار ڪريو...