پوپٽن ورتي پناھ گُلن ۾، مِرن جھنگن ۾ پناھ،
ڪين ماڻھونءَ کي ملي ٿي، ھاءِ ماڻھن ۾ پناھ.

منھنجي مٺڙي يار جي، محبوب مکڙي کي ڏسي،
شرم کان مھتاب ورتي، رات ڪڪرن ۾ پناھ.

ڏاڍ کان ڏم جي، زماني جي غمن کان تنگ ٿي،
ذھن سھڻيءَ جي وڃي ورتي آ کَرڪن ۾ پناھ.

درد جي لشڪر ڌِڪي نيڻن مان ڳوڙھن کي ڪڍيو،
ڊوڙندا اچيو وٺن ٿا، منھنجي دامن ۾ پناھ،

سور ڌرتيءَ جا سھي، سُک چنڊ تارن ۾ نہ ڳول!
ڪر اچي تڪيو ھتي، وٺ منھنجي تارن ۾ پناھ!

ڳالھہ ڪرڻي ھئي اثر واري طريقي سان تڏھن،
سوچ جي اظھار ورتي، شعر جي فن ۾ پناھہ!

زندگيءَ ڀر آءُ رھندس راشدا! ٿورائتو،
دردِ دل منھنجي ورتي آ، تنھنجي شعرن ۾ پناھ.