دوزخ دنيا بنجي باغ بھار تہ باقي ڇا،
آڙھ ابراھيمي ٿئي گلزار تہ باقي ڇا!

اولي، لولي، چولي جي ڪا ڳڻتي ڪانهي ھاڻ،
حاصل ٿئي جي تو جھڙي جو پيار تہ باقي ڇا!

تنگ حياتيءَ مان جو تنھن کي موت جو ڪھڙو ڀؤ،
پنھنجي بُت مان پاڻ ئي آ بيزار تہ باقي ڇا!

جنھن تنھن جو ھُو ڌيان ڇڪائڻ لاءِ ڪري ٿو وس،
ڪنھن ھڪ جو ڪيئن ٿي رھندو، فنڪار تہ باقي ڇا!

ويڙھ حياتيءَ جيءَ ۾ ڪڏھين گهٻرايون بہ تہ ڇو،
راشد سائين! سونھن ڪري سھڪار تہ باقي ڇا!