خاموشيءَ جي گويائي کي، سمجهين ٿو ڪجهہ؟
خالق جي ھن تنھائي کي، سمجهين ٿو ڪجهہ؟

سڀ ڪجهہ ھوندي ڀي ھڪ شخص نہ حاصل ٿيو ٿس،
ڏاڍي جي ان ھيڻائي کي، سمجهين ٿو ڪجهہ؟

مرھم سان آ ويتر سور وڌي ويو جاني،
زخمن جي ان گهرائي کي سمجهين ٿو ڪجهہ؟

نانءُ نٿو ڏي پٺ ۾ ڀالي هڻندڙ جو ھو،
پاڳل جي ان دانائي کي سمجهين ٿو ڪجهہ؟

منزل آڏو آ پر وکّ کڄي ئي نٿي ڪا،
جسمن جي ان ھيڻائي کي سمجهين ٿو ڪجهہ؟

خالي ھٿ، مگر ٿو لشڪر سان اُلجهي پئي،
جوڌي جي ان ارڏائي کي سمجهين ٿو ڪجهہ؟

ڏڪندي ڏڪندي هٿّ وجهي ٿو ڪاتي ۾ ڇو،
پيٽ بکيي ھن ڪاسائي کي سمجهين ٿو ڪجهہ؟

شايد ڪو ميدان لڳڻ وارو آ ٻيھر،
شام شفق جي لالائي کي سمجهين ٿو ڪجهہ؟

جگنو، تارو، ڏيئو، سڀ جو دشمن آھي،
تاريڪين جي شيدائي کي سمجهين ٿو ڪجهہ؟

جو بہ ڪندين سو موٽي تو وٽ ئي ايندو،
دنيا جي ھن گولائي کي سمجهين ٿو ڪجهہ؟