ٻيڙا ڪھڙي پيڙا ۾ ھن، درياهن کي ڪل آ ڪھڙي.
ڪيڏو ماتم آهہ مڇين ۾، ملاحن کي ڪل آ ڪھڙي!

رسمن جي چکيا تي چاڙھي، خواب هنن جا ساڙيا ويا ھن،
ڪيئن جوانيون واڙيون ويون ھن، ونواهن کي ڪل آ ڪھڙي.

ھاءِ! مراھين سان گڏ ھن جي، خوابن جا ٻوٽا بہ لڙهي ويا،
هارياڻي جا ڏک ڇا ھن، مينھن، واھن کي ڪل آ ڪھڙي؟

”ھر پاسي ھريالي آھي،“ کين وزير ٻڌائن ويٺا،
شھر سڙي ھي، يا تہ ٻڏي پيو، بادشاهن کي ڪل آ ڪھڙي!

جيڪو ٿوري ڀي آٿت ڏي، اُن جي پويان ڊوڙون پائن،
رھبر آ، يا رھزن آھي، بي واھن کي ڪل آ ڪھڙي.

چرٻيلي جو کاڄ ويا بڻجي، کوڙ نگر جا نردوشي،
ڪير آ ڏوھي، ڪو بي ڏوھي، اوڙاهن کي ڪل آ ڪھڙي.

پاڻ تہ هٿّ ڏسون ٿا جيڪي، شربت آڇن ٿا ڪاڙهي ۾،
زھر وڌو ڪنھن آهہ دلي ۾، ويساهن کي ڪل آ ڪھڙي!

ھُن کان، ھِن کان، پڇندڙ کي ڪو، ماڳ ڪڏھن ملڻو ناهي،
ڪھڙي” پاسي منزل آھي،“ چوراھن کي ڪل آ ڪھڙي!