ڌِيري ڌِيري جهُولن يادون، جيئن جيئن جهُولي واءُ اُتر جِي
او سانولڙا! ھيل ھلي آ، پل پل پڄري رات ھِجر جِي.

ھِي نم ڇانئُون ھُو انب جهُولا، سِج تِڙڪن جا ساڳيا پاڇولا،
تون ئي رڳو ھڪ بدليو آھين، باقي تہ ھر شئي ساڳي آ گهر جِي

جيون سارو سُڃ ۽ صحرا، رڃ وستين ۾ ڪنھنجا بسيرا،
گهايل اکڙيون وسميل چھرا، جن کي لٽيو وئي گرد سفر جِي

وڻجاري ڪيا قول ورڻ جا، ساريان تبسم سانگ اچڻ جا،
ڪو پرڏيھي ايندُم پيھِي، روز ٻھاريان خاڪ بندر جِي