مينھن ويا ۽ مينھن آيا،
کوڙ اهڙا ڏينھن آيا،
پار تنهنجي کان نياپو،
ڪونہ آيو،
ڪو ٽپالي ڪو کنياتو،
ڪونہ آيو،
آئون پورب کان پڇم پاسي ڏسان،
روز ھڪڙو واءَ کي،
نياپو ڏيان،
پر نہ ڪڏھن،
تو وٽان آيو جواب،
ھجر تنهنجي جو گلاب،
روز مون ۾،
مهڪندو مرجهائجي ٿو،
ھي وڇوڙي جو وڳو،
ڪين ٿو ڌوئجي مون کان،
روز ميرو پائجي ٿو!
سانوڻي وئي سيءَ آيا،
پو بہ گهايل جيءَ آيا،
تون نہ آئين،
رڃ ٿي ڊوڙي نگر ۾،
سڃ ٿي ڀاسي شھر ۾،
آئون روھيڙو ڇڻيل ڪو،
آئون اوسيئڙو اڻيل ڪو،
ايئن آهيان،
تون الائي ڪيئن آھين.