نگر ۾ موت سستو ۽ دوا ڏاڍي مھانگي آ،
اگهاڙا انگ مارُن جا، ردا ڏاڍي مھانگي آ.

چون ٿا مينھن ڀي ھاڻي، اميرن جو اثاثو آ،
وسي ڪئن شھرِ غربت تي، گهَٽا ڏاڍي مھانگي آ.

کڻي ھٿ حاڪمن لئہ ٿو، ھو داعي دين جو جيڪو،
فقيرن لئہ گهري ڀي ڪئن، دعا ڏاڍي مھانگي آ.

اميرن جي وڏين ماڙين، آ منھنجي واءُ کي روڪيو
پُڄي جهُوپن تي آخر ڪئن، ھوا ڏاڍي مھانگي آ

نہ ڪو موتي، نہ ڪو ھيرو، خريدي آ سگهيو ان کي،
اندر ۾ آدمي جي ھي، خلا ڪيڏي مھانگي آ

بگل ۾ گودڙيون جن کي، اُھي ئي سڀ لٽائيندا،
ڪٿي قارون کان پُڄندي، سخا ڏاڍي مھانگي آ

ھتي ڏوھي کي چھبڪ جا بہ پئسا پاڻ ڀرڻا ھن،
اوھان جي شھر ۾ دادن، سزا ڏاڍي مھانگي آ.