ڏھَن شعرن جو مجموعو

جبلن کان جي پڇجي ٿو هُو پاڻَ ٻڌائن ٿا،
دردَ وڏا هِن ڌرتيءَ جا اهڃاڻَ ٻڌائن ٿا،

جھانگير ڏاهري


غزل پڙھو

اسان آسمانن ۾ ڌوڪيو گهڻو آ،
چئون ٿا ايڏانھن بہ ڪا دري ٿي سگھي.

حسن درس


ھڙئي ھم سفر پنڌ پيا دڳ لڳا،
اُڏائي دڳن ڌوڙ طوفان جيئن.

حليم باغي


غزل پڙھو

ھن ڪوڙ قلعي جو ڀرم ٽٽو سڀ سانگ رچاءِ بہ سمجھون ٿا،
تو ٺوري ٺاھي آڏ رکي، مون ڪالهه جا ڍونڍي ٻوري آ.

حليم باغي


غزل پڙھو

اسان ئي تہ آهيون، ازل ۽ ابد سڀ،
خُدا پاڻ پردو ھٽائي ڇڏيو آ،

ساجد سومرو


غزل پڙھو

خشڪ واري ھجي يا ويرانو،
موج مھراڻ، مان ڏسان چھرو.

حسن درس


غزل پڙھو

تَاثير ڀَانيان ھي يا تعبير ڀانيان ھي،
ڪَنهن مَرد حَق رسيد دَرويشَ جي دُعا جو

پير اعجاز


غزل پڙھو

لفظ تنھنجا ھاڻ ھيڻن لاءِ بڻبا طاقتون،
قلم تنھنجو ۽ ڪتابت، رھنما تنھنجون اکيون.

حسن درس


غزل پڙھو

ڪيڏي پيڙا لوڙھہ ۽ ٻيون ڪيفيتون،
دک پيو ڀوڳي سمورو اڄ دھر.

حسن درس


غزل پڙھو

سدائين سنسار ۾، جيئي جواڻ جماڻ،
مٽي ملڪ ملير جي.

استاد بخاري


غزل پڙھو

اڄ جو غزل

پير اعجاز

مَس مَس نَصيب ٿِيو آ دَرشن تو دِلربا جو

مَس مَس نَصيب ٿِيو آ دَرشن تو دِلربا جو،
بيحد آهيان بَرابر مَمنون اَڄ مَولي جو

صُورت ڏِٺي مون تُنهنجي، ڏُک سُور سَڀ لھي ويا،
هَاڻي ضَرور ڪَهڙو دَرمانُ ٻِي دَوا جو

مَاڻهن پَڪن ٻُڌائي تَعريف مُونکي تُنهنجي،
هوهُل وَڻنِ ٽڻن ۾، لالڻ تُنهنجي لَقاء جو،

اَهڙو وَڻين وَئين دل کي جو هُوندين تون يَاد هَردم،
عَاشق وِڌُئي بَنائي پَنهنجي عَجب اَدا جو،

تَاثير ڀَانيان ھي يا تعبير ڀانيان ھي،
ڪَنهن مَرد حَق رسيد دَرويشَ جي دُعا جو

مُنهنجي مُشاهدي ۽ مُنهنجي فِڪر مُطابق
آھين حُسن ۾ سُهڻا مَظهر تہ تون خُدا جو

اَعجاز سان مِلِئين تون مَاپي نَٿو خُوشيءَ ۾
اَڄُ آ بُلند سِتارو هِن خَاڪ پَا گَدا جو.

شاعريءَ جِي ڳُوڻ

سپنا سپنا تنهنجا سپنا

حسن درس جا شعر

ڪجھ پيار ڪرڻ گهرجي

رات، کُٽايون، باک ڦٽايون

شاعرِيءَ جِي ڳَنڍ

ھيٺين مان صحيح جواب جي چونڊ ڪريو

ھي شعر ڪنھن جو آھي؟

عيبن جُون ٻُڌي ڳالهيون
اندرَ ۾ ڏِٺو هوندَئي.

جھانگير ڏاهري

آثم ناٿن شاهي

ادل سومرو

مھرباني ڪري انتظار ڪريو...