گهڻو پسند ڪيل شعر
جيئين! تنھنجي جند جي، مٺڙي موسيقي،
ورھين ليءِ وڄندي، رھندي منھنجي روح ۾.
چھڪي پيو چاه، مھڪي پئي مجبوبڙي،
سرھو ھن جو ساھہ، آھي بوءِ بسنت جي.
سوچي ڪجھ سڄڻ جو، منھنڙو مُرجھايو،
سرءُ جو سايو، ٽھليو ٽانگر جي مٿان.
نگاھن مان نينھن، ڇڻي پيا ڇاٽون ڪري،
ڏٺي ٿيا ھئا ڏينھن، محب ملي ويو اوچتو.
پرھہ کان پيارو، منھنڙو منھنجي يار جو،
مٺڙو موچارو، سڄڻ منھنجي ساھہ جو.
ڳوڙهن ڳالهايو، الا وقت وداع جي،
اکين ۾ آيو، سارو ساھہ سڄڻ جو.
اسان ڪيئن ڪاٽيون، رسي ريجهڻ جون گھڙيون،
ڳوڙها ڳراٽيون، چميون چپ چپن تي.
شل منھنجا محبوب، حرف نہ اچي حب تي،
او منھنجا مطلوب، طلبيان توکي نت نئون.
اکڙين اڄ اڦٽ، ماريو آھہ ميار سان،
پنبڻيون جھڪيون پٽ، ھي جون ڏوراپا ڏئي.
چئو منھنجي چنڊ کي، رھي وڃي رات،
ڏئي وڃي ڏات، سرچي منھنجي ساھہ کي.
پکيئڙو پرڏيھہ جو، لنوي ويندو لات،
رھي ويندو رات، سڄڻ تنھنجيءَ سيج تي.
سدا سيلاني، آھي ساھہ ’اياز‘ جو،
ڳچيءَ ۾ ڳاني، پرين وجهہ نہ پيار جي.
چانڊوڪي ۽ چنڊ، رھڻو آھي راتڙي،
گھڙيءَ لاءِ گهمنڊ، چڱو ناھہ چڪور سان.
صديون سڪائين، گھارين گهڙي ھڪڙي،
سٻاجھا سائين، ويجهو آءُ وجود کان.