داتا ولايت شاھ جي وائي - آيو اڱڻ سڄڻ مون، مون گهر سدائين آيو

آيو اڱڻ سڄڻ مون، مون گهر سدائين آيو

داتا ولايت شاھ

آيو اڱڻ سڄڻ مون، مون گهر سدائين آيو
نازڪ خيال منھنجو شب و روز تو تڪڻ لئہ،
تنھنجي شبيھ شڪن ڪيو تنھنجي اکين اڙايو.

يڪ بار تو ڏسڻ جي شب روز مون تمنا،
جنھن ڏينھن ڏسان نہ توکي سو ڏينھن ڄڻ اجايو.

سرتيون اوھان جي صدمن جا سڀ سور پئي پليم،
اڄ محب مون ڪميڻي قربئون اچي ملايو.

ولايت شاھہ بني بھاري ڦولي ڦلن ڦولاري،
محبوب ٿيو آ راضي دلبر درسن ڪرايو.

اڳئين شاعري

حسن سردار ڪيا سينگار، ٿيا گلزار گلزارا

داتا ولايت شاھ

ٽِڪليُون

محبوب

ھِن وائي بابت

Name of Audio Singer - Name of Ghazal or Bait

ڄَم جو نالو	داتا ولايت شاھ
تخلص	ولايت
جنم	اڱارو، 02 مئي 1911
ڄَم جو ھنڌ:	شڪارپور
لاڏاڻو	اربع، 17 مارچ 1982
لاڏاڻي جو ھنڌ	سانگهڙ

داتا ولايت شاھ ولد بگن شاھ لال (اول) پنھنجي آبائي ڳوٺ هنباهہ لڳ چڪ شھر ۾ 2 جمادالاول 1329هه مطابق 2مئي 1911ع اڱاري ڏينھن جنم ورتو. ھن شروعاتي تعليم پنھنجي والد بزرگوار کان ورتي. داتا ولايت علي شاھ شڪل صورت جا تمام سھڻا، قدآور ۽ سڌي ۽ سروڪاٺي پيشاني ويڪري ۽ ٻهڪندڙ، منھن تي ھلڪي ماتا جا نشان، منھن جي کٻي پاسي ڦڙو ھئس. مٿي جا وار ڊگها ھئس، گيڙو ۽ سائي دستار ٻڌندو ھو. پاڻ سموري ھند، سنڌ گھميو۽ سنڌ توڙي ھند جي مشھور درگاهن تي وڃي فيض ورتائين. ھي هميشہ سفر ۾ رھندو ھو، انڪري کيس داتا سيلاني فقير بہ ڪري سڏيندا هئا.
ھن اناالحق جو کلم کلا نعرو هنيو ۽ صوفيت واريون سموريون منزلون طئہ ڪيائين ۽ دور دور تائين سندس عشقيہ آواز پکڙجي ويو، سندس شاعريءَ ۾ ھمہ اوست جو رنگ رچيل آھي. سندس شاعريءَ جو بياض درگاھ تي موجود آھي، جنھن ۾ موسيقي جي سرن تي ترتيب ڏنل ڪافيون ۽ بيت چيا آھن.
”سندس شاعريءَ ۾ رواني ۽ چاشني آھي، ھمہ اوست جي پرچار ڪندڙ آواز آھي، تجنيس حرفي نھايت شاندار نموني ٿيل آھي. ھر مصرع ۾ تجنيس حرفي ڪمال جي درجي تي پھتل آھي. لفظن جو ذخيرو تمام گهڻو آھي، سندس رسالي ۾ ڪيترائي نوان نوان لفظ ۽ اصطلاح سمايل آھن. سندس رسالو 373 صفحن تي مشتمل آھي، جنھن ۾ 389 ڪافيون ۽ بيت سمايل آھن، فني ۽ فڪري لحاظ کان تمام شاندار ۽ شاھوڪار آهي.“*
سندس باري ۾ صوفي فقير قربان علي خاصخيلي ڪتاب انباهه ۾ آڙاهہ جي مقدمي ۾ لکي ٿو تہ؛ سائين داتا ولايت علي شاھ کي موجودهه سجادهه نشين داتا شاھ بگن تولد ٿيا تہ پاڻ فقير ويس پائي ٻاھر روانا ٿيا،
داتا پنهنجي زندگيءَ جو آخري وقت پنهنجي ڳوٺ ۾ گذاريو، جتي 20 جمادالاول 1402هه مطابق 17 مارچ 1982ع ۾ اربع ڏينهن71 ورهيه ڄمار پوري ڪري وڃي ابدي آرامي ٿيو. سندس صحبتي ۽ همعصر مولوي عبدالعزيز شاهه، انور علي شاهه بخاري ،سردار شاهه لڪياري ۽ ابو شوڪت حمزو هئا.
سندس 100 کن ڪافين ۽ بيتن تي مشتمل هڪ ڪتاب “انباهه ۾ آڙاه”(سنڌي ڪلام) مهدي شاهه فياضي ترتيب ڏيئي 1990ع ۾ ڊکڻ ضلعي شڪارپور مان ڇپائي پڌرو. ٻيو ڪتاب “ڍولا ماهي آ” (سرائڪي ڪلام )عبدالغني“ اياز” ڀٽي ڇپائي پڌرو ڪيو.
داتا پنهنجي زندگيءَ جو آخري وقت پنهنجي ڳوٺ ۾ گذاريو، جتي 20 جمادالاول 1402هه مطابق 17 مارچ 1982ع ۾ اربع ڏينهن71 ورهيه ڄمار پوري ڪري وڃي ابدي آرامي ٿيو. سندس صحبتي ۽ همعصر مولوي عبدالعزيز شاهه، انور علي شاهه بخاري ،سردار شاهه لڪياري ۽ ابو شوڪت حمزو هئا.
سندس 100 کن ڪافين ۽ بيتن تي مشتمل هڪ ڪتاب “انباهه ۾ آڙاه”(سنڌي ڪلام) مهدي شاهه فياضي ترتيب ڏيئي 1990ع ۾ ڊکڻ ضلعي شڪارپور مان ڇپائي پڌرو. ٻيو ڪتاب “ڍولا ماهي آ” (سرائڪي ڪلام )عبدالغني“ اياز” ڀٽي ڇپائي پڌرو ڪيو.