بند اکڙين منجهان
يادگيرين
جا
سيلاب
ايندا
رھيا،
بند
اکڙين
منجهان
بَند
ڀَڄندا
رھيا،
چند
چٿرون
ڪيون،
دل
جي
تنھائي
تي،
تنھنجي
آڪاش
جي،
ھن
اڪيلائي
تي،
طنز
سان
روز
تارا
تڪيندا
رھيا،
يادگيرين
جا
سيلاب
ايندا
رھيا.
وقت!
تنھنجو
ھي
ورتاءُ،
واجب
نہ
ھو،
گھايلن
تي
نئون
گھاءُ،
واجب
نہ
ھو،
وک
وک
تي
وڇوڙا
وڍيندا
رھيا،
يادگيرين
جا
سيلاب
ايندا
رھيا.
نيڻ
نينڍون
ھيا،
ويڻ
وڻندا
ھيا،
تنھنجي
ڇڙٻن
منجهان،
ڦول
ڇڻندا
رھيا،
ھا!
مگر
اڄ
اھي
وقت
ويندا
رھيا،
يادگيرين
جا
سيلاب
ايندا
رھيا.
الهه بخش ”آڪاش“ انصاري، 25 ڊسمبر 1956ع ۾ بدين لڳ ڳوٺ ’ابل جي وسيءَ‘ ۾ ڄائو. شروعاتي ۽ ثانوي تعليم بدين مان حاصل ڪيائين، جڏهن ته ايم. بي. بي. ايس، لياقت ميڊيڪل ڪاليج ڄامشوري مان ڪيائين. سندس شاعريءَ جو مجموعو...
ٽيڪا ٽپڻي
ھيستائين ڪوبہ تبصرو ناھي ڪيل پنھنجِي راءِ ڏيڻ لاءِ لاگ ان ڪريو