يا چھرن تي پردا وَرائي ڇڏيو،
يا منھنجي نظر کي مَڃائي ڇڏيو.

سويرن جي تائيد جا دشمنو!
مون کي گولين سان اُڏائي ڇڏيو.

جي چاھيو تہ مخمور اکيون کڻي،
زمين آسمان سان ملائي ڇڏيو.

نہ پيرن اگهاڙا گهُمو باغ ۾.
متان ڪنھن جا جذبات گهائي ڇڏيو.

بھارن جي ڪھڙي ٿا موسم پُڇو،
جڏھن ڀي اوھان مُسڪرائي ڇڏيو.

’وفا‘! موت جي ڇا تقاضا ڪبي،
جڏھن زندگيءَ ئي وڄائي ڇڏيو