تون ستارن جي جڙوات، رھنما تنھنجون اکيون
تون
ستارن
جي
جڙوات،
رھنما
تنھنجون
اکيون،
تون
ئي
طاقت
۽
حرارت،
رھنما
تنھنجون
اکيون.
خون
جي
ھر
بوند
جو
بدلو
وٺڻ
جو
آ
عزم،
وقت
آ
اعلى
عدالت،
رھنما
تنھنجون
اکيون.
ھاڻ
ماڻهو
پاڻ
پنھنجا
معجزا
ڏيکاريندا،
قوم
جي
پنھنجي
ڪرامت،
رھنما
تنھنجون
اکيون.
لفظ
تنھنجا
ھاڻ
ھيڻن
لاءِ
بڻبا
طاقتون،
قلم
تنھنجو
۽
ڪتابت،
رھنما
تنھنجون
اکيون.
علم
۽
ادارڪ
سان
غدار
سڀ
سوڙها
ڪبا،
چوڪ
تي
جلندي
جھالت،
رھنما
تنھجون
اکيون.
بينظيرن
۽
فقيرن
جا
فڪر
۽
فلسفا،
جاڳندي
رھندي
امامت،
رھنما
تنھنجون
اکيون.
ڪونج
تنھنجي
گونج
پئي
ڪُڻڪي
دلين
۽
ديس
۾،
تون
ئي
صدقي
جي
صداقت،
رھنما
تنھجون
اکيون.
ھر
ڳليءَ
۽
چوڪ
تي
آھي
عوامي
ڪٽھڙو،
سنڌ
۾
ٿيندي
سماعت،
رھنما
تنھنجون
اکيون.
نئين ٽهيءَ ۾ جديد سنڌي شاعريءَ جي نمائنده شاعر حسن درس جو جنم، 5 سيپٽمبر 1966ع تي ڳوٺ مشائخ هوٿي، تعلقي ۽ ضلعي ٽنڊي الهيار ۾، حاجي غلام رسول درس جي گهر ۾ ٿيو. حسن درس جا وڏا اصل ۾...
ھِن غزل بابت
هي شاعريءَ شهيد بينظير ڀٽو لاءِ لکي وئي آهي.
ٽيڪا ٽپڻي
ھيستائين ڪوبہ تبصرو ناھي ڪيل پنھنجِي راءِ ڏيڻ لاءِ لاگ ان ڪريو