منھنجي وڏڙن جا صدين کان ساٿي آھن
منھنجي
وڏڙن
جا
صدين
کان
ساٿي
آھن،
وڻ
وطن
جا
منھنجي
گهر
جا
ڀاتي
آھن.
مون
تہ
بس
آکيرڙن
جي
ڳالهہ
ڪئي
آ،
ڇو
ڀلا
طوفان
ٿيا
جذباتي
آھن.
اچ
پرين
اچ!
منهنجي
خستہ
حال
۾
اچ!
ڳالھڙيون
تو
ساڻ
ڪرڻيون
ذاتي
آھن.
ڀل
اچن
آنڌيون
سَوين
پر
ڪونہ
ويندا،
مون
جيان
پنڇي
بہ
ڪجهہ
نظرياتي
آھن.
موجود ناهي.
ھِن غزل بابت