ڏھَن شعرن جو مجموعو

اوڙو پاڙو سارو آيو
سڀني کي زردو کارايو

اياز گُل


غزل پڙھو

روحن جي راحت، پکيئڙو پرديس جو،
اڏرڻ جي عادت، ان کي آھي اصل کان.

شيخ اياز


سورج ورني سومرا، لوئيءَ جي لالاڻ،
مٽي ملڪ ملير جي.

استاد بخاري


غزل پڙھو

مون کي ويڙهيچن جو ور ڏنو ڪيئن ڪر لڄايان ڪوٽن ۾،
آئون واپس ويڙهيچن ڏي وينديس ماءُ ڏني آ ڊوھي وو.

جمن دربدر


غزل پڙھو

ھٺيلا ھرڻ پاڻيءَ مان پئن ٿا سج جا ڪرڻا،
جيئڻ جي لاءِ اڃا ڪئي جرڪندڙ ٿو جَر ڏٺا ناھن.

حسن درس


غزل پڙھو

ڀرسان تنھنجي ڀٽ ڌڻي، جهلي بيٺس جهول،
ڏنئي ٻہ ٽي ٻول، سخي منھنجي ساھہ کي.

شيخ اياز


قطارين ڦيرايا گهڻا راھ پيچ،
اھو اٺ منهنجو اھا ئي قطار.

حليم باغي


غزل پڙھو

جي سپنا آئي رات کڻي ڏسجان نہ وڃن ڇپرن مان ڇڻي،
ڪا گهات ملي، ڄڻ بات بڻي، ڪو موڙ نہ آڏو منزل تي.

حليم باغي


غزل پڙھو

مونکي چُنيءَ مان ڏي رنگ ٿورڙا امان!
ڪجهہ تہ جيوَن ڀريان، ڪا تہ ھولي ڪيان

سردار شاھ


ڏنيون مون کي ڏات، ڳوڙهن ڀريون ڳالھڙيون،
لنوي منھنجي لات، ڏکڙا ساري ڏيھہ جا.

شيخ اياز


اڄ جو غزل

پير اعجاز

مَس مَس نَصيب ٿِيو آ دَرشن تو دِلربا جو

مَس مَس نَصيب ٿِيو آ دَرشن تو دِلربا جو،
بيحد آهيان بَرابر مَمنون اَڄ مَولي جو

صُورت ڏِٺي مون تُنهنجي، ڏُک سُور سَڀ لھي ويا،
هَاڻي ضَرور ڪَهڙو دَرمانُ ٻِي دَوا جو

مَاڻهن پَڪن ٻُڌائي تَعريف مُونکي تُنهنجي،
هوهُل وَڻنِ ٽڻن ۾، لالڻ تُنهنجي لَقاء جو،

اَهڙو وَڻين وَئين دل کي جو هُوندين تون يَاد هَردم،
عَاشق وِڌُئي بَنائي پَنهنجي عَجب اَدا جو،

تَاثير ڀَانيان ھي يا تعبير ڀانيان ھي،
ڪَنهن مَرد حَق رسيد دَرويشَ جي دُعا جو

مُنهنجي مُشاهدي ۽ مُنهنجي فِڪر مُطابق
آھين حُسن ۾ سُهڻا مَظهر تہ تون خُدا جو

اَعجاز سان مِلِئين تون مَاپي نَٿو خُوشيءَ ۾
اَڄُ آ بُلند سِتارو هِن خَاڪ پَا گَدا جو.

شاعريءَ جِي ڳُوڻ

سپنا سپنا تنهنجا سپنا

حسن درس جا شعر

ڪجھ پيار ڪرڻ گهرجي

رات، کُٽايون، باک ڦٽايون

شاعرِيءَ جِي ڳَنڍ

ھيٺين مان صحيح جواب جي چونڊ ڪريو

ھي شعر ڪنھن جو آھي؟

ڪنين جا تجربا ٿين ڪنين جي لاءِ موت آ
ڪي خلا چنڊ تي گهمن ڪنين لاءِ توت آ

داتا ولايت شاھ

جمن دربدر

شيخ اياز

مھرباني ڪري انتظار ڪريو...