ڏھَن شعرن جو مجموعو
اڄ جو غزل
مَس مَس نَصيب ٿِيو آ دَرشن تو دِلربا جو
مَس مَس نَصيب ٿِيو آ دَرشن تو دِلربا جو،
بيحد آهيان بَرابر مَمنون اَڄ مَولي جو
صُورت ڏِٺي مون تُنهنجي، ڏُک سُور سَڀ لھي ويا،
هَاڻي ضَرور ڪَهڙو دَرمانُ ٻِي دَوا جو
مَاڻهن پَڪن ٻُڌائي تَعريف مُونکي تُنهنجي،
هوهُل وَڻنِ ٽڻن ۾، لالڻ تُنهنجي لَقاء جو،
اَهڙو وَڻين وَئين دل کي جو هُوندين تون يَاد هَردم،
عَاشق وِڌُئي بَنائي پَنهنجي عَجب اَدا جو،
تَاثير ڀَانيان ھي يا تعبير ڀانيان ھي،
ڪَنهن مَرد حَق رسيد دَرويشَ جي دُعا جو
مُنهنجي مُشاهدي ۽ مُنهنجي فِڪر مُطابق
آھين حُسن ۾ سُهڻا مَظهر تہ تون خُدا جو
اَعجاز سان مِلِئين تون مَاپي نَٿو خُوشيءَ ۾
اَڄُ آ بُلند سِتارو هِن خَاڪ پَا گَدا جو.
شاعريءَ جِي ڳُوڻ
شاعرِيءَ جِي ڳَنڍ
ھيٺين مان صحيح جواب جي چونڊ ڪريو
ھي شعر ڪنھن جو آھي؟
اداس آدمي تنھنجو آ گهر گھٽائن ۾،
ملي سگھياسون نہ ٻئي پاڻ پر گھٽائن ۾.