گهڻو پسند ڪيل شعر
حُسن جي درٻار ۾ سجدو ڪيم توکي ڏٺم،
سُڃ صحرا ۾ جڏھن ڪو گل لڌم توکي ڏٺم.
مان ھتان وڃان ٿو پيو، ھوءَ ھتان ھلي ھوندي،
زندگي ڊگهي ڪيڏي ڪيتري ڳلي ھوندي!
ٻنھپرن جو ٻگھہ اڇا ٻئي،
گڏ دُٻي تي بيٺا آھن.
دل وارن دل لڳي ۽ دل لڳي ويئي ھلي،
ياد ھئي اسڪول جي ڄڻ گهنٽي وڳي ويئي ھلي.
بت پرستي ڪيم، سُٺو سمجھيم،
پاڻ کي تو اڳيان ڪُٺم، سُٺو سمجھيم.
عارضي آھن حُسن جون آرسيون،
دائمي ديدار آ درد جو!
اِھا باھ ٻي آ، ھُن باھ جي اڳيان،
کنوڻيون کڻي گھُمي ٿو، اونداھ جي اڳيان!
گيتن ۾ آ واٽ وڙھن جي تارن ۾ آ تات اسانجو،
تنھنجا لڱ ٿڌا آھن يا منھنجا ھٿ گرم آھن!
پرين پرين تہ پري سندس نہ پيرو آ،
عجيب عشق عجيب آسرو اچڻ جو آ.
او پرين تنھنجي ڪري مون کي،
زندگيءَ ۾ آ ملي وئي زاھدي.
مون جڏھن گھاٽيون گھٽائون پئي لکيون،
ڇوڪريون پئي پاڻ ۾ کيڏيون ڪُڏيون!
مرڪ جيڏي مختصر ٿي ھڪ ڇوڪري،
منھنجي چپن ۾ وڃائجي ٿي وڃي!
اسان لاء صدين کان غلاميءَ لُڪون :
اڙي وقتَ مُنهن ۾ ٿُڪون ٿئي ٿُڪون!
تو دَرِ ڪيئن اچڻ جي، هينئڙي وِجهان هيرَ،
منهنجا ميرا پيرَ، اڱڻُ تنھنجو اُجرو.