مونکي جيون جي رڻ ۾ اڪيلو ڇڏين
تنهنجي چھري تي مُرڪن جون مکڙيون ٽِڙن
مونکي ٻيو ڇا کپي!

تنھنجو آنچل ھي اُڀ کان اُتاهون رھي
بادلن جي سدا ڇانوَ تو تي ھجي
چنڊُ تنهنجي ڪرائيءَ جو ڪنگڻ ھجي
۽ ستارا سندءِ سينڌ تي پيا ڇڻن
مونکي ٻيو ڇا کپي!

تو چيو ھو تہ پنھنجو ڪو ناتو نہ آ
مون چيو ھو، تو مونکي سُڃاتو نہ آ
پر جي ڀُلجي گهڙيءَ لئہ اکين ۾ ڏسين
منهنجي لڙڪن ۾ سڀ رنگ تنهنجا ھجن
مونکي ٻيو ڇا کپي!

ٿي سگهي ٿو مونکي تون وساري ڇڏين
منهنجون يادون پکين جئن اُڏاري ڇڏين
پر جڏھن ڀي وسارڻ جي ڪوشش ڪرين
ڪجهہ گرم ساھ تنهنجي اندر مان اُٿن
مونکي ٻيو ڇا کپي!
مونکي ٻيو ڇا کپي!