سڻان جت روز ھڻڪارون، وڇيرن جو وطن آھي
سڻان
جت
روز
ھڻڪارون،
وڇيرن
جو
وطن
آھي،
گهُمن
جت
گھوٽ
۽
گهوڙا،
وڏيرن
جو
وطن
آھي!
ڀٽائي
جت
ھليو
ھڪليو،
ڏٺائين
ڏيھہ
ساري
کي،
پرين
جت
پنڌ
ڪيو،
تنھنجي
ئي
پيرن
جو
وطن
آھي!
آھي
مسرور
گڏ
مون
سان،
سدائين
سنڌ
ساريءَ
۾،
سمن
سيکاٽ
انڙن
۽
ڏيرن
جو
وطن
آھي!
تپايو
لوهہ
لوھارن،
مڙي
مسعود
سان
گڏجي،
دُنيا
دينار
ٽالپر
کان
سويرن
جو
وطن
آھي!
علي
قاضي
سڀئي
گڏجي،
ڪريون
آباد
بستين
کي،
توانائي
ڪتب
آڻيون
مٿيرن
جو
وطن
آھي!
وسيلو
ھٿ
ڪريون
پنھنجو،
ٿئي
ھر
ڪو
سکيو
سھنجو،
ڪڇي
ٿي
روز
ھيءَ
ڪينجهر،
مڇيرن
جو
وطن
آھي!
تڌي
ٽالهي،
سٺي
چمپا،
وڏا
بڙ
واھہ
تي
بيٺل،
ٻٻر،
نم،
نازبو،
موتيو
۽
ٻيرن
جو
وطن
آھي!
اسين
ڪجهہ
آريا
۽
لوڪ
اصلوڪا
ڪنارن
جا،
دراوڙ
دوست
پنھنجن
۽
دليرن
جو
وطن
آھي!
”حسن“
ھيءَ
سنڌڙي
سھڻي،
اسانجي
جند
سان
رھندي،
نہ
ميرن
جو
نہ
ايرن
جو
نہ
غيرن
جو
وطن
آھي!
نئين ٽهيءَ ۾ جديد سنڌي شاعريءَ جي نمائنده شاعر حسن درس جو جنم، 5 سيپٽمبر 1966ع تي ڳوٺ مشائخ هوٿي، تعلقي ۽ ضلعي ٽنڊي الهيار ۾، حاجي غلام رسول درس جي گهر ۾ ٿيو. حسن درس جا وڏا اصل ۾...
ھِن غزل بابت
(1) مسرور سومرو (2) سيکاٽ جا سما، انڙ ۽ وڏيرا جيڪي سڌي گھوڙن جا وڏا شوقين ۽ شاعر ۽ ويجھا دوست آھن (3) مسعود لوھار (4) مسعود لوھار جو ڳوٺ (5) محمد علي قاضي (ايڊيٽر ڪاوش)
ٽيڪا ٽپڻي
ھيستائين ڪوبہ تبصرو ناھي ڪيل پنھنجِي راءِ ڏيڻ لاءِ لاگ ان ڪريو