ھر ماڻهو جي من ۾ ھڪڙي،
گهوڙي جي ٽاپولي آھي.

ھر ماڻھوءَ کي سمنڊ ذرو آ،
ھر عاشق کي ساحل آھي،
ھر ساحل کي اوسيئڙو آ،
۽ اوسيئڙي جي ليئڙي ۾،
ڪائي ڇلندڙ ڇولي آھي.

ھر ماڻھوءَ کي خيال اچن ٿا،
سھڪي صديون سال اچن ٿا،
ھولن پويان حال اچن ٿا،
حالن ۽ احوالن پويان،
ڪائي ٻرندڙ ٻولي آھي.

ھر ماڻھوءَ ۾ مور نچي ٿو،
ھر ماڻھوءَ ۾ چور نچي ٿو،
تارونءَ ۾ تلوارون ترندڙ،
ھڪڙو پورو دور نچي ٿو،
ھر ڪو دور پرولي آھي.