اُھائي آجيان ٿي ھئي،
اُھا ئي الوداع ٿي وئي.
ادي ھي آجيان ڪھڙي،
وئي جا موڪلاڻي ٿي!
گڏيا تنھنجي جڳھہ تي سئو،
گلابن جا سٿا آھن.
سڀن جا پاڪ ٿيا سينا،
اُگھاڙا سڀ مٿا آھن.
ڪُسڻ جي قول تي قائم،
سڀئي پوتيون کٿا آھن.
سموري واٽ تي واپس،
وھيو آ خون پاڻي ٿي.
ملڻ جون موسمون ماتم،
نماڻين کي نصيبن ۾،
تڏو دل ۾ وڇايل آ،
عزيزن ۽ قريبن ۾.
تلاشيون ٿا سڀئي توکي
وري گڏجي غريبن ۾.
سمورو سوڳ سمجھين ٿي،
سمورو روڳ ڄاڻين ٿي.
ادي ھي آجيان ڪھڙي،
وئي جا موڪلاڻي ٿي!
قضا جي ڪوٽ ڪاري جي.
وري ساڳي ڪھاڻي ٿي.
تون ئي ڌرتي جيان آھين.
اسانجو ٻيو وطن ڪھڙو؟
شھيدن ۽ گلابن کي،
ڀلا ايندو ڪفن ڪھڙو؟
سدائين جا ھجي جيئري،
ڪبو تنھن کي دفن ڪھڙو.
حسن ھر دم حُسيني ھئي.
وڃي سا سنڌ راڻي ٿي.
سڪايل سور وارن کي،
وڌو آ وقت لوساٽي،
اکين جي ڪربلا آخر،
سموري رات ڪيئن ڪاٽي؟
قضا جي ڪوٽ ڪاري جي.
وري ساڳي ڪھاڻي ٿي.
اچي حامي حسيني ٿي،
سنڌين سان ڪربلا ٿي وئي
اُھا ئي آجيان ٿي ھئي.
اُھا ئي الوداع ٿي وئي.