تو آ سجدو الاَدم چيو، تنھنجو چيو مون نہ ڪيو
جماعت وئي منهنجي وڌي، توڏي آيا ڪي ڪي ڪڻا
ابليس چيو الله کي “آيا توڏي ٿورا مون ڏي گهڻا”

منهنجا، تنهنجا ڪڏھن نہ ٿيندا، آدم کي نہ سجدو ڪندا
علم پڙهيئون انڪار جو، تڏھن ٿو مان هيءَ ھام هڻا
ابليس چيو الله کي“ آيا توڏي ٿورا مون ڏي گهڻا”

مان ٿو پڙهايان “مان” ۽ “مون”، تون ٿو پڙهائين “تون ئي تون”
منهنجا ڦوڪيل، تنهنجا فنا بقا، منهنجا مونکي وڻيا تنهنجا توکي وڻيا
ابليس چيو الله کي“ آيا توڏي ٿورا مون ڏي گهڻا”

تنهنجا رڳو توکي گُهرن، دنيا، عقبي نہ ٿا گُهرن
طالب ٿيا توحيد جا، وڃي ويڙه وحدت جي وڙهيا
ابليس چيو الله کي“ آيا توڏي ٿورا مون ڏي گهڻا”

دنيا، عقبي، منهنجا گُهرن، ست جھنم جاگير اٿم
ونڊي وراهي مون ڏنن، جيئن ٽُپن بٺ ۾ چڻا
ابليس چيو الله کي“ آيا توڏي ٿورا مون ڏي گهڻا”

ملڪ جو مالڪ تون وڏو، امتحان اٿئي منهنجو ڦڏو
اڇلي وڌو مان ھڏو، اچي گڏ گڏھ تي مونسا چڙهيا
ابليس چيو الله کي“ آيا توڏي ٿورا مون ڏي گهڻا”

توسان مون ووٽنگ ڪئي، منهنجا علم وارا ايجنٽ هئا
کڻي قرآن ڪڇن ۾ اچي، ساجهر لالچ تي سڙيا
ابليس چيو الله کي“ آيا توڏي ٿورا مون ڏي گهڻا”

تنهنجي منهنجي رمز کي، ڪي عشق جا ڄاڻن اسير
اھي منهنجي واري ڪين وريا، سر سهاءِ ڏنائون پڙا
ابليس چيو الله کي“ آيا توڏي ٿورا مون ڏي گهڻا”

ڳالهہ سموري آ سچي، ڪُوڙو، خلاف، ناهي ڪچي
ڪربلا ۾ ٻاھتر، ٻيا سڀئي حق سان لڙيا
ابليس چيو الله کي“ آيا توڏي ٿورا مون ڏي گهڻا”

حق جي ٻولي تنهنجا پڙهن، منهنجا تنهنجن سان ٿا سڙن
تنهنجا ٿورڙا تب نہ مُڙن، وڃي سبق سوليءَ جو پڙھيا
ابليس چيو الله کي“ آيا توڏي ٿورا مون ڏي گهڻا”

صوفين سر ثابت ڪيو، صورت کي سجدو ڪيو
جانڻ چن چئي جار سان، وڃي موج مهديءَ جي مڙهيا
ابليس چيو الله کي“ آيا توڏي ٿورا مون ڏي گهڻا”