ڇو ٿو پاڻ لڪائين، ڇڏ عاشق سان اٽڪل،
اٿئي طالبن جي توڪل

اندر ويٺو تون آھين، ڪيئن چوان تہ ناهين
دم دم حڪم هلائين، واھ وڻيا تنهنجا وَل ڇَل

عاشقن اندر ۾ ثابت ڪَيڙوءُ سرَ ۾،
ظاھر زير نہ زَبرَ ۾، ٿئين رَاض ساڻ رَلمل،

ڪَلَ تي آھين قادر، ظالمن تي ضابرَ،
صابرن تي صابر، جهٽ پٽ ڍڪين ٿو جهل جهل،

اچي ڪيئي اظهاري، بيرنگ بيک بَهاري،
“مهدي” جي مهنداري، ڀڳا ڀوَ مڙئي ڀَل ڀَل