محبت مير باگي جي، ڪنول جھڙي ڪھاڻي آ،
لڳائي لاڙ جنھن سان لنئون، اُھائي سنڌ راڻي آ.

حياتي عشق ٿو کوٽي، محبت ٿي مٽي ڳوھي،
اسان ئي واٽ جا وارث، اسان ئي خاڪ ڇاڻي آ.

ڀلي ڪيڏو کڻون کائون، محبت جا بکيا آھيون،
ملڻ محبوب جو ماني، اسان لاءِ پيار پاڻي آ.

ڪنارا ۽ ڍنڍون پنھنجون، ڪنڌيون قائم رھن دائم،
پکين ۽ پيار جي ٽولي، اتان ھر ڪا اُڏاڻي آ.

شھر جانان ۾ جت آھين، بيٺو تون ٽنڊي باگي،
اُتي ئي محبتن جي دل، وڃي ھن مير ماڻي آ.