سِرن جيئن پچائي برھہ جو بٺو،
اسان جو تہ سورن ۾ آھي سٺو.

بندوقن جون باتيون بندوقون سڻن،
اسان کي تہ ڳالهين ڳچي ۾ ڳٽو.

اھو درد پوشاڪ آھي پرين،
لَکن کي لڪايو گھمي ٿو لٽو.

ڇَڻِي خيال ۾ پن کڙڪو ڪيو،
مٺي ماٺ جو مينھن آھي وَٺو.

اھو سور جو ساٿ سونو اٿئي،
مليل محب جو ڪين ڀائنج مَٺو.

وري شھر جانان ۾ آيو ” حسن “،
اوھين قاتلن کي ڪريو اڄ ڪٺو.