شام جو تون تلڪ چاڙھي، مان اونھاري جي ھوا،
تون اڏامين ڄڻ تہ ساڙھي، مان اونھاري جي ھوا.

تون نشي ۾ ٽٻ دنيا، مان اُڏامن جي اڳيان،
تون گلاسن منجهہ تاڙي، مان اونھاري جي ھوا.

تون سجاول جي بدن تي عشق جو نالو لکيل،
تون ٿڌيري رات لاڙي، مان اونھاري جي ھوا.

تُنھنجي اکڙين ۾ اچي مون سمنڊ کي سوگهو ڪيو،
منھنجي ٻانهن منجهہ ٻاڙي، مان اونھاري جي ھوا.

مان تہ ڄڻ ڪنھن مينڌري وانگي اچان پيو تاڻبو،
دور مومل تنھنجي ماڙي، مان اونھاري جي ھوا.