اسان جيئن بہ جيئي ڀلا ڪو جھان ۾،
سدائين نشان تي سدا امتحان ۾.

ڪڏھن آنڌي الڙي، ڪڏھن ڪڙڪي بجلي.
ڪٿي ڪک رھيو آ منهنجي آشيان ۾.

پرين ڇا ڪجي پل وڃن ٿا اڏاڻا،
ھليو آءُ اڄ ڇا رکيو آ سڀان ۾.

نہ ڪا آرزو آ نہ ڪا جستجو آ،
ڪٿي ڪاروان وقت نہ مھربان ۾.

ڪڏهوڪا سڪا سر اڙي مرگھہ مرک،
اڙائي اڀو آن اکيون آسمان ۾.

وري جي ولوڙن منجھائي رکيو آ،
غم عشق ھاڻي رھيو ڇا اسان ۾.

ھو ھالار جا پٽ هُو مياڻي هوءَ ٽلٽي،
اسان جيون نشانيون سڄي گستان ۾.

اھو ئي ڪٽارا اھي ئي الارا،
اڃان تير آھن اسان جي ڪمان ۾.

ستارا نہ چوندا تہ ڇا تون نہ ايندين،
اڙي يار ڇڏ ويئي وھي رائيگان ۾.

ٻہ ٽي گيت واريم، ٻہ ٽي ديپ ٻاريم،
ٻہ ٽي ڦول هاريم تنهنجي آجيان ۾.