اسان ئي ڪوي ڪاڪ ڪوتا جا راڻا،
اسان سان ئي مومل ڪيا موھہ ماڻا.

اسان ئي اوندھہ سان الجھون ۽ اٽڪون،
اسان جي نہ ڏات جا ڏيئا اُجھاڻا.

اسان کنڀ کوھي نہ خيالن جا ڇڏيا،
اسان جي اندر جا عقاب اُڏاڻا.

اسان تہ ڀٽائي ءَ سندا شعر ڳايا،
اوھان ئي پڙھو پيا پرايا پراڻا.

نڪي در ڌارئين ڪنھن جو جھليوسين،
نڪو نوسياسين وڃي نام ناڻا.

وساريا نہ آھن اسان وڻ وطن جا،
ڀُلياسين نہ دودي ۽ ڀونگر جا ڀاڻا.

نڪي لوڀ لالچ اسانکي نمايو،
نڪي بيت دوھا اسانجا وڪاڻا.

کڻي ٻاٽ ۾ لاٽ واٽن کي وؤڙي،
اسان ئي پرھہ جا ڪيا ھن پڇاڻا.

سڀئي سنڌ تنھنجي تسبيح پڙھن پيا،
”حسن“ سي نہ ھر دم آھن اياڻا.