اکين جا اکين ڏي سنيها ڪي آيا،
جي آيا تہ لايا، ٿيا سڀ سجايا.

ملائڪ نہ سمجهي سگهيا رُوحَ رايا،
اکين پاڻ ۾ جي اکين سان اَلايا.

اکين دعوتون جيئن مُڪيون هڪٻئي ڏي،
دلين آجِيائن جا دامن وڇا يا.

نہ چپ ئي چُرياها، نہ ڪنڌ ئي لُڏيا ها،
الائي تہ ڪنھن پئي حُڪَمَ هِي هلايا.

سي ”مدهوش“ ڪلما اٿم ياد بِيٺا،
اکين جي، اکين کي لِکايا پڙهايا