اک آلاڻ، مان ڏسان چھرو،
آرسي آڻ! مان ڏسان چھرو.

آمھون سامهون تون ھجين بيٺل،
پنھنجي سر پاڻ، مان ڏسان چھرو.

خشڪ واري ھجي يا ويرانو،
موج مھراڻ، مان ڏسان چھرو.

ڇو لڪائين ٿو مُنھن، لڪين ڇو ٿو؟
ڇڏ ڇڪتاڻ، مان ڏسان چھرو.

اڻ ڏٺل تون، عجيب اچ اوڏو،
ٿو ڪڍان ڪاڻ، مان ڏسان چھرو.

دلڪشي، شوخ، سُرخ، سينگاريل.
لب لالاڻ، مان ڏسان چھرو.

ڪو ذرو تِرُ، ڪو مُھڻو موھِيڙو،
ڪا ڪڻي داڻ، مان ڏسان چھرو.

تون حياتي پيو، ڇنڊ ڦوڪ ”حسن“،
تون ڀلي ڇاڻ، مان ڏسان چھرو.