اُماس آھي تہ پوءِ ڇاھي
اُماس کان پوءِ صبح آھي

انھن اَنڌيرن پٺيان سويرا
کنيو اچن پِرھ جا تہ پيرا

پکي مٺي لات ڄاڻ لنوندا
۽ سج – سواگت جا گيت چوندا

۽ مندرن منجهہ سنگ وڄندا
۽ ديولن منجهہ گهنڊ گُڙندا

۽ مسجدن ۾ اذان ايندي
۽ رات جي نيٺ مات ٿيندي

۽ ھوريان ھوريان ڪري پوءِ
سجاڳ ٿيندي سڄي سرشتي

ٽليون بَرين ڇيلڙين جون وڄنديون
۽ نينگريون تن جي ڪَڍَ ڀڄنديون

۽ ڳاٽ سُورج مُکين جا کڄندا
صديون سڪيل رُوح نيٺ رَچندا

سڀن ھٿن ۾ ڪتاب ھوندا
تمام چھرا گلاب ھوندا

سُڀاڻ آ ساڀيان جنين جي
اُھي اکين منجهہ خواب ھوندا

اُماس آھي تہ پوءِ ڇاھي
اُماس کان پوءِ صبح آھي!