روڪ جي روڪي سگهين!
سَڏَّ کي ڪي هَڏَّ ناهن
جو اُهي ٽوڙي سگهين!

آءٌ جو آواز آهيان
زندگيءَ جو راز آهيان
ٿو وڃان مان دور تائين
موڙ جي موڙي سگهين!

وقت، جو درياھ آھي
روز و شب پائي رھيو آ -
پير پنھنجا کوڙ جي کوڙي سگهين!

ڪنھن مٿان بندوق تاڻين ٿو ميان؟
ڇا نہ ڄاڻين ٿو ميان
سِج تنهنجي وَسّ ناهي
تاءُ تنهنجي وسّ ناهي
واءُ تنهنجي وسّ ناهي
سوچ جو ڦهلاءُ تنهنجي وَسّ ناهي
وقت سرڪش آ ازل کان
سِرُ انهيءَ جو ڦوڙ جي ڦوڙي سگهين!

ڇو نہ سمجهين ٿو اياڻا
تو پُڄاڻا
ڀُنءِ نہ ڀاڻا
وقت جيڪو زندگي آ
ها، اُهوئي وقت تنھنجو موت آھي
تون اُنهي کي
ٽوڪ جي ٽوڪي سگهين!
روڪ جي روڪي سگهين!