ھيڏي ساري دنيا مان جي،
پاڻيءَ تي ڪو ليڪو پائي
درياہ جا جي ڇَيڙا نِبرن
تنھنجا منھنجا مَيڙا نِبرن
روز پتڻ تي پار پڇايان
بندر بندر بيٺي آھيان!
ڪھڙا پاڻي اُڪري وئين تون
ڪيڏانھن آخر نڪري وئين تون؟
سَر ڪريڪ جو جيھڙو آخر
منھنجي ئي ڇو ڀاڳين آيو؟
ڪنھن لئہ جَر تي ڏِيئا موھيان
ڀاڳن منجھہ بتيلو ڪونھي،
آئون اڀاڳڻ اھڙي آھيان،
ورندو جنھن جو وڻجارو ڪونھي!
سارو جوڀن اونداھہ جھڙو
جنھن ۾ ڪوئي ڏيئو ڪونھي!
آئون اھڙو اوسيئڙو ھان
جنھن لئہ ڪوئي ليئو ڪونھي!
رَڇ بہ ڪونھي، ڄار بہ ڪونھي!
ڦاسي ڦٿڪڻ ڪار بہ ڪونھي!
آئون دعاڳو در ڌڻيءَ تي
ٻاجھہ پوي شل! دعا اگهائي
ھيڏي ساري دنيا مان ڪو
پاڻيءَ تي شل لِيڪو پائي.