ڪير ٿو ڪنھن لئہ رڪي
ھر ڪوئي ھلندو وڃي

ڪير ڪنهنجي اڃ پرکي
سانوڻيون سڀ کي کپن
جيتريون تڪڙيون وکون
ڏانوڻيون سڀ کي کپن
رات ڪنھن ڪھڙي ڪٽي
اک ڪنھن پوري پٽي
خواب آ ڪنھن سان ستو
خواب آ ڪنھن کان رٺو
ڪير ٿو ڪنھن کان پڇي
ڪير ٿو ڪنهنجي ٻڌي
ھر ڪوئي هلندو وڃي
ڪير ٿو ڪنھن لئہ رڪي

چار ڏينھن جي چاندني ۾
ٻن ڏينھن جو ميڙ دنيا
پوک اهڙي پوک تنھن ۾
ڪا خيالي کيڙ دنيا
من تہ مٽي جو پيالو
نائي ان ۾ مڌ پنھنجو
ڪر مڪمل پاڻ کي تون
اوت تنھن ۾ اڌ پنھنجو
زندگي جو زھر پيارا
ڪير ٿو پيئندي ٿڪي
ھر ڪوئي هلندو وڃي
ڪير ٿو ڪنھن لئہ رڪي

مان ڏسان ٿو خواب ھڪڙو
خواب ۾ مون سان ملين ٿي
خواب ۾ مون سان کلين ٿي
خواب ۾ مون کي ڇڏين ٿي
مان پٽيان ٿو اک پنھنجي
ڌنڌ آھي دور تائين
خواب ۾ بس ڪو ڀلا
ڪير جيئندو ڪيستائين
زندگي جي رڻ اندر
ساھ جو گهوڙو ڊڪي
ڪير ٿو ڪنھن لئہ رڪي
ھر ڪوئي هلندو وڃي.