تنھنجو درشن ثواب ٿو سمجهان،
منھن مقدس ڪتاب ٿو سمجهان.

نيڻَ تنهنجا حجابَ جا پيالا،
چَپ طهُورا شراب ٿو سمجهان.

ٻول تنهنجا مٺا مٺا شيرين،
گفتگو لاجواب ٿو سمجهان.

مُرڪ تنهنجي ائين لڳي ٿي ڄَڻُ،
ساري محفل گلاب ٿو سمجهان،

پير تنهنجا غريب خاني تي،
ڪا دعا مُستجاب ٿو سمجهان.

تو سواءِ هي جهانُ ھيڪاندو،
ڄڻ تہ ”مدهوش“ خواب ٿو سمجهان.