تو بنان جي وڃڻ،
آھي جيئري مرڻ.

تون جهروڪو ٿڌو،
مان اڃارو ھرڻ.

ڇو اُجھامي ويو؟
تنھنجو ٻھڪي ٻرڻ.

پيار توسان پرين،
ڄڻ عبادت ڪرڻ.

منھنجو معمول توکي،
کليا خط لکڻ.

ياد تنھنجو اچي،
ٽڪٽڪيءَ ۾ ڏسڻ.

زندگي گهر منھنجو،
آرزو آھي اڱڻ.

شال تنھنجو ٿئي،
ڪڏھن موٽي اچڻ.

ھيڪلي ”حسن“ ۾،
سور ڪونھن سھڻ.