سڀ ڪجهہ ھجي، ضرور مگر پيار ٿو کپي،
مئہ جو سٺو سرور، مگر پيار ٿو کپي.

ايمان، دين ھوندو، دوزخ ۽ جنتون،
خالص خدا جو نُور، مگر پيار ٿو کپي.

اولاد، نوڪري ۽ وھنوار وقت جو،
ھا ھا ھجي حضور، مگر پيار ٿو کپي.

دانش عقل جي دنيا، آھي دليل سان،
۽ علم تي عبور، مگر پيار ٿو کپي.

غم ٿو ڪجي غضب، يا افسوس ٿو ڪجي،
غصو ڪجي غُرور، مگر پيار ٿو کپي.

ڪنھن چنڊ تي ٺرون يا سورج مٿان ٻرون،
دنيا کان وڃي دور، مگر پيار ٿو کپي.

انسان سان محبت، انسان ٿو ڪري،
گلمان ۽ نہ حور، مگر پيار ٿو کپي.

واپار، پيار ناھي، نقصان ۽ نفعو،
پاڇي بچي نہ مُور، مگر پيار ٿو کپي.

ھڪڙي ”حسن“ حياتي، ويندي وڃائجي،
ضايع ٿيان ضرور، مگر پيار ٿو کپي.