روز ھڪڙو نئون تجربو ٿا ڪيو،
روز ھڪڙو وڻ سُڪائي ٿا ڇڏيو،

روس جا ڀل روم جا ڀاشن ڏيو!
پَٽَ تي پر قوم سان ڪجهہ پل وھو!

هُو اوهان جي ڳالهہ کي سمجهي سگهن،
ڳالهہ کي سادو ڪيو سولو ڪيو!

ديس جي ھر رڳ ۾ ناسور آ،
ويڄَ ٿيو! ڇو ٿا ڀلا بي رحم ٿيو؟

ڪالهہ ھڪڙي ڏاهڙي ماڻهوءَ چئي،
ڳالهہ تنھن کي ڪجهہ تہ سمجهو، او چريو!