رامڪلي بازار ۾ ماٺڪي بيٺي رھي،
ڪونج جھڙي ڪولھياڻي ڪا ڪڪي بيٺي رھي.

ڇو نٿو تنھنجي ھٿ مان، ٿو ڪري خنجر سمھي،
زخم وانگي زندگي ھئي چِڪي بيٺي رھي.

طاقتن تلوار کي، ھن وقت ڦيرايو گهڻو،
اُن جڳھہ اُن جاءِ تي، ھوءَ ٽڪي بيٺي رھي.

ڏينھن جو تارا ڏسڻ جي آرزو ناھي کٽي،
سوز سان ساري سڄڻ ۽ سڪي بيٺي رھي.

صورتن جا سمنڊ ٿا ٻوڙي وجھن ھر ٻانهن کي،
ڇولين کان ڇوڪري، ڇو ڇڪي بيٺي رھي.

عشق ھڪ پردو بہ آ ۽ اگهاڙپ آ وڏي،
لوڪ جي اڳيان بہ ھئي ۽ لڪي بيٺي رھي.

ھا ڪرڻ جا ھوڪريا، مفت ۾ مردن ھنيا،
انڪار مان آيل ھئي، سا نڪي بيٺي رھي.

”حسن“ ھي توحيد جو، درجو خدا ٿو ڇو کڻي،
عشق ۾ ملحد اڪيلي ۽ اِڪي بيٺي رھي.