نانگ بہ سوچيو ھوندو دل ۾، ماڻھوءَ جي مڻ ڪھڙي آھي؟
ماڻھوءَ سوچيو دل جي داڻي جھڙي ڪا ڪڻ ڪھڙي آھي؟

ويھي گڏ وڙھين ٿو ويٺو، گھمندي گڏ چڙين ٿو چريا!
عشق اسان سان تنھنجي آخر اھڙي اڻ بڻ ڪھڙي آھي؟

مينھن اسان کي نينھن اڳيئي، آھي ڀڄايو برسي برسي،
ھي ڏس من ۾ موتي آ من تنھنجي ڪڻ ڪڻ ڪھڙي آھي؟

وڻ ٺوڙھا ٿيا، گهٽيون سوڙھيون، ”حسن درس“ اڳي پيا لوڙيون،
تو بن تانگھہ اسان جي تڙپي، ٻي ڪا پن ڇڻ ڪھڙي آھي؟