منجهيل ساز ٻيھر ڪي سانکورجن،
چيو دل وري چنگ ڪي چورجن.

پرھہ ڦوٽ جي ڳالهہ ڏاڍي ڀلي،
اسورن جون وايون اڃان اورجن.

اڃان ٿيئين نہ تارو! اتارو هينيان!
ڀلا چئہ تہ ڀيلا گهڻا ڀورجن.

ڀر اڀ جا تارا نہ پيرن ڪڇيا،
اکين کان پڇو سي ٿا ڪيئن تورجن.

اڃان سج سر تي تتيءَ ڀونءِ پير،
اڃان جهنگ چئہ ڪيترا جهورجن.

سٺائت ٿيو سور تنھنجو سڄڻ،
اسان کان ڪٿي ٿا ڏونگر ڏورجن.

ڪٽي چئو پلاندي اکين ۾ ڪو رات،
ولهيءِ رات وٽيون ٿيون سورجن.

مان ڀانئيان تہ ڀونرن ڪيا ڀڻ ڀڻاٽ،
اتر واءُ تي پيا ٿي مروا مورجن.