اڄ ھٿن ۾ آرسي ناهي رھي،
جو اکين ۾ روشني ناهي رھي.

صرف مون سان دوستيءَ جي ڳالهہ ڪر،
دشمنن لئہ دشمني ناهي رھي.

ھاڻ تنھا ٿي گذاري ھر گهڙي،
زندگيءَ سان زندگي ناهي رھي.

مسرتون ميڙي وٺان، تون پوءِ اچ،
ڇا ڏيان توکي خوشي ناهي رھي.

ساٿ پنھنجو تون ڇنڻ کان اڳ، مٺي!
سوچ ڪر، سا بي رخي ناهي رھي.

ڪيئن توکي همسفر پنھنجو چوان،
چنڊ! تو ۾ چاندني ناهي رھي.