آئي ڪين اڄوڪي رات،
مون وٽ منھنجي ڏاھي ڏات.

ھر ھر تنھنجي ھُر گُر دل ۾،
ور ور تنھنجي وائي وات.

سرجڻھار صبح ٿي ويو،
خالي بتن سان پرڀات.

سوچ بہ تنھنجي سار بہ تنھنجي،
تار بہ تنھنجي، تنھنجي تات.

ماريندي بہ موھي ٿو،
ڪيڏو پيارو ڪوتا ڪات.

جاڳي جاڳي نيٺ تہ جڙندو،
شعر اڌورو ماريءَ مات.