ھَيا ھَيا ھَيا، او.
دور وڃي ٿي نيا،
ھَيا ھَيا ھَيا، او.

ڪھڙي گهاٽ لڳي، ھيءَ نؤڪا، ڪٿي کُٽي جيون،
ڇِڪي پيو اڄ من کي سپني جھڙو سندر بَن.
ھَيا ھَيا ھَيا، او.
دور وڃي ٿي نَيا.

چانڊوڪيءَ ۾ چڙھندي پَدما، تِکَ سان وھندي تار،
لُڙھندي لُڙھندي پنھنجي نؤڪا، پھچي ويندي پار.
ھَيا ھَيا ھَيا، او.
دور وڃي ٿي نَيا.

بِن مانجھيءَ منجھنڌار مٿان ھيءَ نؤڪا ويندي دور،
ڪنھن ڏورانھين ڏيھ اسان کي ڇِڪي پرينءَ جو پور.
ھَيا ھَيا ھَيا، او.
دور وڃي ٿي نَيا.

ساڳي بَن ۾ مِرگھ بہ موھي، ساڳي ۾ سَوَ واگھَ،
سُک جي سيج بہ ساڳيو جيون، ساڳيو ڏک جي ڏاگھ.
ھَيا ھَيا ھَيا، او.
دور وڃي ٿي نَيا.

پنھنجو جيون آھي، پيارا، جل ڌارا تي جوت،
مٺڙي مٺڙي ننڊ اسان لئہ بڻجي ايندو موت.
ھَيا ھَيا ھَيا، او.
دور وڃي ٿي نَيا.
ھَيا ھَيا ھَيا، او.
ھَيا ھَيا ھَيا، او.